Bugün gözümü döndürdüm. Başıma gelen bütün şeylerin stresini tek kişiden çıkarmaya karar verdim. Bagajda aşağı yukarı 80 santimlik bir levyeyle, bir hışımla çıktım. Bekledim çıksın diye. Hem bana yaptıklarının, hem başıma gelenlerin hıncını almaya kararlıydım. Yerinde yoktu. Kimbilir yine kimi dolandırdı da saklandı. O günlerden hatırladığım birini gördüm.
Ona girişsem içim o kadar soğumazdı. O şerefsiz de bir parçasıydı, ama pisliğin kökünü kazımadan kılçığı parçalamanın anlamı yok.
Karar verdim.
Şiddet var. Deşarj için, ondan gördüğüm pislikler için şiddet var. Medeniyet yok. Uzlaşı yok. Diplomasi yok.
Ben varım.
Levye var.
Doğru zamanı bekleyeceğim. Belki en beklemediği anda üstüne çullanıp girişeceğim. Yapacağım bunu. Kararlıyım.
Beni tanıyan ve blogumu takip edenler içinde belki ilk defa gözümün bu kadar döndüğünü gören vardır. Çünkü genel olarak dingin, sakin bir kişiliğim vardır.
Dindiremediğim için böyle olacak zaten.
Evet. İlk defa güldürmedim. Son şakam da değil. Hatta şaka bile değil.
Bundan sonrası içinse; hep birlikte, eskisi gibi nice mutlu, güzel, eğlenceli bloglara gidebilmek dileklerimle.
1 yorum:
not like
Yorum Gönder