Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil yüreğinde sağlam sevdiğim
Kalbime gömdüm sözlerimi ceset torbası oldu yüreğim
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım an işte
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan
Bitti artık hepsi...
Köşeme çekildim
Hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine;
Geride kalan ardından bakar gidenlerin
Bir meltem olacak rüzgârım dahi kalmadı benim
Dağlara çarptım her esişimde
Yollara küfrettim her gidişinde
Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan 'zamana bırakmak' değil, 'zamanla bırakmamak'tır."
Şimdi bana geçen o zamanın unutulmaz sancısı kalır
Gittiğim eğer bensem söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben,
Ben yine bende bittim…
Nazım Hikmet Ran
