En güzel günlerimin üç mel'un adamı var.
Ben sokakta rastlasam bile tanımayayım diye
En güzel günlerimin bu üç mel'un adamını;
Yer yer tırnaklarımla kazıdım
Hatıralarımın camını
En güzel günlerimin üç mel'un adamı var
Biri sensin,
Biri o,
Biri ötekisi.
Düşmanımdır ikisi.
Sana gelince,
Yazıyorsun,
Okuyorum...
Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
İnsanın bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum...
Ne yazık!..
Ne kadar beraber geçmiş günlerimiz var,
Senin,
Ve benim
En güzel günlerimiz...
Kalbimin kanıyla götüreceğim ebediyete ben o günleri...
Sana gelince,
Sen o günleri - kendi oğluyla yatan,
Kızlarının körpe etini satan
Bir ana gibi satıyorsun!
Satıyorsun,
Günde on kâat,
Bir çift rugan pabuç,
Sıcak bir döşek
Ve üç yüz papellik rahat için!
En güzel günlerimin üç mel'un adamı var,
Biri sensin,
Biri o,
Biri ötekisi.
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi.
Sana gelince,
Ne ben Sezar'ım,
Ne de sen Brütüs'sün.
Ne ben sana kızarım,
Ne de zat'ın zahmet edip bana küssün...
Artık seninle biz,
Düşman bile değiliz...
Nazım Hikmet (Sen)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder